Το ρολόι έδειξε οχτώ το πρωί. Σημείο συνάντησες το καφενείο του Μάρκου στην Δρυώνα Κορφοβουνίου. Καβαλήσαμε το θρυλικό ΠΟΛΥΤΡΑΚ ηλικίας παρακαλώ 35 ετών και πήραμε τον κατηφορικό δρόμο που οδηγεί στην λίμνη. Σε μια σύντομη διαδρομή ανάμεσα στο πράσινο και με θέα πάντα τα γαλάζια νερά της τεχνητής λίμνης φτάσαμε στον Γιαν Κάμπο. Κατά την διάρκεια της διαδρομής ο Μάρκος δεν σταμάτησε καθόλου να μας μιλά για τα μέρη που έζησε τόσα χρόνια και που αρκετά ήταν σκεπασμένα από τα νερά της λίμνης. Ο μόνος του καημός η ερήμωση της περιοχής και η μη ύπαρξη νέων που να θέλουν να ασχοληθούν με την γη. Η γη όπως είπε δεν πρόκειται να αφήσει κανέναν να πεινάσει. Μια από αυτές τις πρωινές του δραστηριότητες ήταν και το σήκωμα των διχτυών που άλλοτε ανταμείβουν τους κόπους του και άλλοτε όχι. Ευτυχώς την μέρα που τον ακολουθήσαμε κάτι έγινε για να μας χαροποιήσει. Αν και στη λίμνη υπάρχει άφθονο ψάρι δεν είναι πάντα δυνατή η αλιεία τους, εξαρτάτε από πολλούς παράγοντες. Αγαπημένο δε είδος ψαριάς του είναι η πέστροφα, άγρια πέστροφα. “ Έχω πιάσει μέχρι 17 κιλά πέστροφα” όπως λέει με περηφάνια ο ίδιος σε γνωστούς και φίλους.
Το ψάρεμα είναι μια δραστηριότητα που αναπτύχτηκε πολύ μετά την δημιουργία της τεχνητής λίμνης. Πολλοί κάτοικοι από το χωριό μας αλλά και από γύρω χωριά την επισκέπτονται για αυτό το σκοπό. Κάποιοι από αυτούς προτιμούν το ψάρεμα από την στεριά και κάποιοι από την βάρκα με τα δίχτυα τους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου