Ο ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΜΙΞΗΣ ΣΤΟ ΚΟΡΦΟΒΟΥΝΙ ΑΡΤΑΣ

Η φωτογραφία έχει υποστεί ψηφιακή επεξεργασία, από γνήσια αεροφωτογραφία του 1971

    Ο οικισμός Σμίξη βρίσκονταν στο σημείο ένωσης του ποταμού Άραχθου με το ποτάμι που έρχονταν από την Καλεντίνη(Σαραντάπορο ή το ποτάμι της Καλεντίνης ), εξ ου και το όνομα Σμίξη(ένωση). Χωριζόταν με ένα μεγάλο λαγκάδι, το λαγκάδι της Αλιβρωχιάς σε δυο μικρότερους, τα Τζινερέικα και τα Κουσουλέικα. Τα επίθετα των κατοίκων χαρακτηρίζουν αυτά τα δυο τμήματα.
   Ένας εύφορος τόπος με το μεγαλύτερο μέρος των εκτάσεων να ποτίζονται από το ποτάμι, τον Άραχθο ή από το ρέμα της Αλιβρωχιάς. Διέθετε ακόμα και αντλιοστάσιο για τις ποιο δύσκολες περιοχές που λειτουργούσε με πετρελαιοκινητήρα. Ήταν τοποθετημένος κοντά στο ποτάμι (τοπωνύμιο Χαλγιά) κάτω από την κατοικία του Τάσου Κούσουλα. Διέθετε ακόμα δυο νερόμυλους βακούφικους(της εκκλησίας) που κινούνταν με τα νερά του ρέματος της Αλιβρωχιάς. Ο δεύτερος και ποιο χαμηλός προς το ποτάμι μπορούσε να κινηθεί και με νερά του ιδίου του Αράχθου ο οποίος, πολλές φορές λόγο των προσχώσεων του ποταμού, βρίσκονταν σε αχρηστία. Ακόμα στην οικία του Χρήστου Παππά λειτουργούσε αλευρόμυλος που κινούνταν με ντιζελομηχανή, τελευταίο απόκτημα του οικισμού, καθώς και καφενείο. Στο σπίτι του Ηλία Κούσουλα λειτουργούσε και το τοπικό σιδεράδικο για την επισκευή των γεωργικών εργαλείων, που σήμερα ένα μέρος από τα εργαλεία του, είναι εκθέματα του Λαογραφικού μουσείου της Δρυώνας. Η κτηνοτροφία και η γεωργία ήταν οι μόνες δραστηριότητες των κατοίκων. Κάθε κατοικία διέθετε εκτός των γεωργικών εκτάσεων τα μαντριά της την κούρνια για τις κότες και το γουρουνοκούμασο. Το αλώνι ήταν το βασικό γνώρισμα των κατοικιών, μάλιστα κάποιες διέθεταν και κυκλικό. Όλες οι κατοικίες ήταν πέτρινες, σκεπασμένες με πλάκες και η τουαλέτα ήταν πάντα υπαίθρια. Η επικοινωνία με την πόλη της Άρτας καθώς και με όλα τα ανατολικά(απέναντι από το ποτάμι) χωριά, γίνονταν από το ποτάμι με βάρκα. Η Πούντα ήταν το σημείο της ένωσης του ποταμού Άραχθου με το ποτάμι της Καλεντίνης, που τα νερά είχαν το μεγαλύτερο βάθος και ήταν και πολύ κρύα. Εκεί οι βαρκάρηδες(όπως Κούσουλας Ηλίας, Κούσουλας Κωνσταντής, Κούσουλας Ευθύμιος κλπ) πηγαινοέφερναν κατοίκους και επισκέπτες.

  Ο οικισμός της Σμίξης υπάγονταν στους συνοικισμούς της Δρυώνας ή στα Ρουμάνια ή καμία φορά και στους δυο(Κουσουλέικα στην Δρυώνα, Τζινερέικα στα Ρουμάνια), ανάλογα με το πως βόλευε τότε την κοινότητα του Κορφοβουνίου. Ήταν ένα μπαλαντέρ.

      Στην δίπλα φωτογραφία η Βασιλική Κούσουλα  και η Γεωργία Κούσουλα ποζάρουν πάνω στην βάρκα(μονόξυλο) με την οποία θα περάσουν στο χωριό τους (Σμιξη) δια μέσω της Πούντας.