Ο Ναός του Αγ.Νικολάου του Κορφοβουνίου Άρτας κτίστηκε σύμφωνα με επιγραφή που αναγράφεται στο κτίσμα το 1871 και αποτελούσε τόπο λατρείας του χωριού μας ως και το 1928. Με απόφαση της τότε Ελληνικής κυβέρνησης( 3615/10-07-1928, Φ.Ε.Κ. 120/11-07-1928 ), παύεται το 1928 και ορίζεται ο Άγιος Γεώργιος ως η νέα ενορία. Την δε περίοδο 1969-1970 όπου γινόταν η ανακατασκευή του Ναού του Αγίου Γεωργίου αποτέλεσε ξανά την ενορία του χωριού μας.
Ήταν ένας μονόκλιτος, πετρόχτιστος απλός χωρίς διάκοσμο ναός, σκεπασμένος με πλάκες και με ένα μικρό καμπαναριό στην δυτική πλευρά του στην αρχή. Κεντρίζει το ενδιαφέρον του επισκέπτη η πολύ κοντή κεντρική είσοδος, χαρακτηριστικό γνώρισμα των εκκλησιών στα χρόνια της τουρκοκρατίας, που προσπαθούσαν να αποτρέψουν έτσι εφίππους τούρκους στρατιώτες να εισβάλουν με το άλογο τους μέσα στην εκκλησία.
Με μια μικρή επέκταση του προς τα δυτικά, μια ανύψωση της στέγης του και προσθήκη κεραμοσκεπής, γκρέμισμα του μικρού καμπαναριού, διασώζεται μέχρι σήμερα 2012
βλέπε πιο κάτω Φώτο.
Είναι κτισμένος πάνω στη θέση του παλιού μοναστηριού του Αγίου Νικολάου που υπήρξε εκεί πριν το 1200. Στο μοναστήρι αυτό φιλοξενήθηκε η Αγία Θεοδώρα(πολιούχος της Άρτας) μεταξύ 1231 και 1236 μαζί με τον νεογέννητο πρωτότοκο γιο της Νικηφόρο, όταν ντροπιασμένη από τα καμώματα του συζύγου της Μιχαήλ Β' Κομνηνό-Δούκα βασιλιά του Δεσποτάτου της Ηπείρου, εγκατέλειψε το παλάτι της που βρίσκονταν στην Άρτα(Αμβρακία). Η μνήμη της γιορτάζεται στις 11 Μαρτίου κάθε χρόνο οπότε γίνεται πανηγυρική θεία λειτουργία και στον Ναό του Αγίου Νικολάου του χωριού μας.
Στον χώρο της εκκλησίας υπάρχει λαξευμένη πέτρα(κούνια) όπου η Αγία κοίμιζε το νεογέννητο γιο της Νικηφόρο και αποτελεί τόπο λατρείας όλων των συγχωριανών μας και όχι μόνο. Η πέτρα αυτή στολίζεται από κομψό εικονοστάσι που ανά τους καιρούς είχε διάφορες μορφές. Βρίσκονταν πιο κοντά, δίπλα στην εκκλησία(μέσα στον χώρο του παλιού Μοναστηριού) που λόγο διάβρωσης του εδάφους κατρακύλησε και βρέθηκε στην υπάρχουσα θέση.
Είναι κτισμένος πάνω στη θέση του παλιού μοναστηριού του Αγίου Νικολάου που υπήρξε εκεί πριν το 1200. Στο μοναστήρι αυτό φιλοξενήθηκε η Αγία Θεοδώρα(πολιούχος της Άρτας) μεταξύ 1231 και 1236 μαζί με τον νεογέννητο πρωτότοκο γιο της Νικηφόρο, όταν ντροπιασμένη από τα καμώματα του συζύγου της Μιχαήλ Β' Κομνηνό-Δούκα βασιλιά του Δεσποτάτου της Ηπείρου, εγκατέλειψε το παλάτι της που βρίσκονταν στην Άρτα(Αμβρακία). Η μνήμη της γιορτάζεται στις 11 Μαρτίου κάθε χρόνο οπότε γίνεται πανηγυρική θεία λειτουργία και στον Ναό του Αγίου Νικολάου του χωριού μας.
Στον χώρο της εκκλησίας υπάρχει λαξευμένη πέτρα(κούνια) όπου η Αγία κοίμιζε το νεογέννητο γιο της Νικηφόρο και αποτελεί τόπο λατρείας όλων των συγχωριανών μας και όχι μόνο. Η πέτρα αυτή στολίζεται από κομψό εικονοστάσι που ανά τους καιρούς είχε διάφορες μορφές. Βρίσκονταν πιο κοντά, δίπλα στην εκκλησία(μέσα στον χώρο του παλιού Μοναστηριού) που λόγο διάβρωσης του εδάφους κατρακύλησε και βρέθηκε στην υπάρχουσα θέση.
βλέπε Φώτο
Το 1978 σε πανηγυρική τελετή παρουσία πλήθους πιστών, έγινε τοποθέτηση μερικών λειψάνων της Αγίας στην Αγ. Τράπεζα της Εκκλησίας υπό την παρουσία του Μητροπολίτη Πρέβεζας και Νικόπολης Στυλιανού Κορνάρου(1911-1999). Τα λείψανα αυτά είχαν προσφερθεί από τον αντίστοιχο Ναό της Αγ.Θεοδώρας της Άρτας όπου είχε μονιάσει η Αγία. Από τότε η Εκκλησία ονομάστηκε Ναός Αγ. Νικολάου κι Αγ. Θεοδώρας και γιορτάζει δυο φορές το χρόνο 6 Δεκεμβρίου του Αγ. Νικολάου και 11 Μαρτίου της Αγίας Θεοδώρας.
Το 1978 σε πανηγυρική τελετή παρουσία πλήθους πιστών, έγινε τοποθέτηση μερικών λειψάνων της Αγίας στην Αγ. Τράπεζα της Εκκλησίας υπό την παρουσία του Μητροπολίτη Πρέβεζας και Νικόπολης Στυλιανού Κορνάρου(1911-1999). Τα λείψανα αυτά είχαν προσφερθεί από τον αντίστοιχο Ναό της Αγ.Θεοδώρας της Άρτας όπου είχε μονιάσει η Αγία. Από τότε η Εκκλησία ονομάστηκε Ναός Αγ. Νικολάου κι Αγ. Θεοδώρας και γιορτάζει δυο φορές το χρόνο 6 Δεκεμβρίου του Αγ. Νικολάου και 11 Μαρτίου της Αγίας Θεοδώρας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου